Οταν το σώμα εκτίθεται σε ένα παθογόνο, όπως ένας ιός, το ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί αντισώματα κατά του παθογόνου. Αυτά τα αντισώματα παραμένουν στο αίμα.
Την επόμενη φορά που το σώμα εκτίθεται σε αυτό το παθογόνο, τα αντισώματα τού επιτίθενται πριν να μάς κάνει να αρρωστήσουμε. Είναι σαν να στέλνει το σώμα ένα δελτίο σημείων, προειδοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα να είναι επιφυλακτικό για συγκεκριμένα παθογόνα. Οταν φτάσουν αυτά τα παθογόνα, το ανοσοποιητικό ενεργοποιεί αντισώματα για να αντιμετωπίσει τον εισβολέα.
Πώς σχηματίζονται αντισώματα
Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει διάφορους τύπους λευκών αιμοσφαιρίων, συμπεριλαμβανομένων των Β-λεμφοκυττάρων. Τα Β-λεμφοκύτταρα σχηματίζονται στον μυελό των οστών και παράγουν αντισώματα. Οταν ένα παθογόνο εισέρχεται στο σώμα, το ανοσοποιητικό σύστημα πυροδοτεί τα Β-λεμφοκύτταρα για να σχηματίσουν αντισώματα, ειδικά για το συγκεκριμένο παθογόνο. Μόλις καταστραφεί ο παθογόνος παράγοντας, τα αντισώματα συνεχίζουν να ζουν στο σώμα, σαν ένα είδος «φρουράς» για την περίπτωση που επιστρέψει το παθογόνο.
Εξουδετέρωση
Μερικά παθογόνα αναπαράγονται μολύνοντας τα κύτταρα του σώματος. Με την εξουδετέρωση, τα αντισώματα συνδέονται με το παθογόνο και σχηματίζουν σύμπλοκα αντισώματος / παθογόνου. Αυτά τα σύμπλοκα καταστέλλουν το παθογόνο, εμποδίζοντάς το να επικοινωνεί με άλλα κύτταρα του σώματος. Αν ο παθογόνος οργανισμός δεν μπορεί να επικοινωνήσει, πεθαίνει. Φανταστείτε ένα σύστημα υπολογιστή με ένα περίπλοκο τείχος προστασίας. Το τείχος προστασίας ανιχνεύει μια εισβολή και κλείνει τη θύρα πριν ο ιός-δούρειος ίππος μπορέσει να εισβάλλει στον υπολογιστή και επικοινωνήσει με τα άλλα αρχεία μολύνοντάς τα.
Οψωνισμός
Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει εξειδικευμένα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται φαγοκύτταρα. Αυτά τα κύτταρα έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να καταστρέφουν και να καταναλώνουν εχθρικά κύτταρα. Με τον οψωνισμό (διαδικασία επικάλυψης των μικροοργανισμών με αντισώματα), τα αντισώματα συνδέονται με το παθογόνο και απελευθερώνουν μια χημική ουσία για να προσελκύσουν τα φαγοκύτταρα. Φανταστείτε το σαν έναν σκύλο-φύλακα που «στριμώχνει» έναν διαρρήκτη και αρχίζει να γαβγίζει για να σηματοδοτήσει την τοποθεσία του μέχρι να φτάσει η αστυνομία και να συλλάβει τον διαρρήκτη για να τον οδηγήσει στη φυλακή.
Ενεργοποίηση συμπληρώματος
Ορισμένα αντισώματα εκτελούν διπλό καθήκον μπλοκαρίσματος και σηματοδότησης των εισβολέων, ενεργοποιώντας το συμπλήρωμα. Το συμπλήρωμα είναι μια αλυσίδα πρωτεϊνών που βοηθούν στην καταστροφή των μολυσμένων κυττάρων, των ιών και των βακτηριδίων. Φανταστείτε στο προηγούμενο παράδειγμά μας ότι ο σκύλος-φύλακας (αντισώματα) «στριμώχνει» τον διαρρήκτη και σηματοδοτεί τη θέση του. Ο φρουρός ασφαλείας (συμπλήρωμα) φτάνει στη σκηνή και βάζει χειροπέδες τον διαρρήκτη. Στη συνέχεια, η αστυνομία (φαγοκύτταρα) έρχεται για να πάρει τον διαρρήκτη και να τον οδηγήσει στη φυλακή.
Οταν τα αντισώματα αποτύχουν
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένας εκπληκτικά πολύπλοκος και αποτελεσματικός μηχανισμός. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αντιδράσει υπερβολικά και να δυσλειτουργήσει. Στην περίπτωση της αυτοάνοσης ασθένειας, το σώμα δημιουργεί αντισώματα κατά των υγιών κυττάρων του. Σύμφωνα με την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ιατρικής, υπάρχουν περισσότεροι από 80 τύποι αυτοάνοσων ασθενειών, όπως ο λύκος, το σκληρόδερμα και η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto.