Η επιδημία του AIDS είναι δυνατόν να ελεγχθεί μέχρι το 2030, όπως αναφέρει έκθεση της υπηρεσίας του ΟΗΕ για το ΑIDS (UNAIDS), που επισημαίνει πως, τόσο οι μολύνσεις από τον HIV, όσο και οι θάνατοι από AIDS έχουν μειωθεί.
Κάλεσε, ωστόσο, για μια πολύ μεγαλύτερη διεθνή προσπάθεια, καθώς «ο τρέχων ρυθμός δεν μπορεί να τερματίσει την επιδημία».
Και οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα από την πλευρά τους προειδοποίησαν πως οι περισσότεροι από εκείνους που έχουν ανάγκη φαρμάκων για τον HIV ακόμα δεν έχουν πρόσβαση σ’ αυτά.
Η έκθεση έδειξε ότι 35 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με τον ιό HIV. Υπήρξαν 2,1 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις το 2013 που σημαίνει 38% μικρότερο ποσοστό συγκριτικά με τα 3,4 εκατομμύρια των νέων περιπτώσεων το 2001.
Οι θάνατοι από το AIDS έχουν μειωθεί κατά το 1/5 τα τελευταία δύο χρόνια και έχουν διαμορφωθεί σε 5,1 εκατομμύρια ετησίως, ενώ ιδιαίτερα βελτιωμένα είναι τα ποσοστά στη Νότια Αφρική και την Αιθιοπία.
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στη βελτίωση της εικόνας, όπως είναι η αύξηση της πρόσβασης όλο και περισσότερων ανθρώπων στα φάρμακα. Υπήρξε ακόμα και διπλασιασμός των ανδρών που επιλέγουν την περιτομή, ώστε να μειώσουν τον κίνδυνο, είτε να κολλήσουν, είτε να μεταδώσουν τον HIV.
Προειδοποίηση
Παρά το γεγονός, όμως, ότι η βελτίωση είναι αισθητή, η εικόνα απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί «ρόδινη». Είναι λιγότεροι από 4 στους 10 οι άνθρωποι με ιό HIV που λαμβάνουν σωτήρια αντιρετροϊκή θεραπεία. Και υπάρχουν 15 χώρες που ευθύνονται για τα ¾ του συνόλου των μολύνσεων από τον ιό HIV.
Η έκθεση του UNAIDS αναφέρει ότι: «Υπήρξαν περισσότερες επιτυχίες τα τελευταία πέντε χρόνια σε σύγκριση με τα προηγούμενα 23 χρόνια. Ωστόσο, η απλή διατήρηση του σημερινού ρυθμού δεν μπορεί να τερματίσει την επιδημία».
Ο Michel Sidibe, εκτελεστικός διευθυντής του UNAIDS, προσθέτει: «Εάν επιταχύνουμε όλους τους δείκτες του HIV μέχρι το 2020, θα είμαστε σε πολύ καλό δρόμο για να δούμε τον τερματισμό της επιδημίας μέχρι το 2030. Αν όχι, κινδυνεύουμε να δούμε να αυξάνεται σημαντικά ο χρόνος που θα χρειαζόταν γι’ αυτό, τουλάχιστον κατά μία δεκαετία, αν όχι περισσότερο».
Υπό φυσιολογικές συνθήκες χρειάζονται περίπου 10 χρόνια για να αναπτυχθεί το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας (AIDS).
Οι «ευκαιριακές λοιμώξεις» που ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα μπορούσε να τις παλέψει, μπορούν στη συνέχεια να γίνουν θανατηφόρες.
Ομως, οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιρετροϊκά φάρμακα μπορούν να διατηρήσουν τις λοιμώξεις του HIV υπό έλεγχο και να έχουν ένα σχεδόν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής.
Τα εργαλεία υπάρχουν αλλά πολύ συχνά είναι πέρα από την προσβασιμότητα των ανθρώπων που τα έχουν ανάγκη. Το 54% των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIV δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν μολυνθεί και το 63% απ’ αυτούς δεν λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία.
Η διάγνωση και η θεραπεία εκατομμυρίων ανθρώπων στην υποσαχάρια Αφρική, θα μειώσει σημαντικά τους 1,5 εκατ. θανάτους από ΑΙDS ετησίως.
«Η παροχή σωτήριας θεραπείας του HIV σε σχεδόν 12 εκατομμύρια ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο, είναι ένα σημαντικό επίτευγμα, αλλά περισσότερο από το ήμισυ των ανθρώπων που έχουν ανάγκη, εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση», λέει η δρ Jennifer Cohn, ιατρική διευθύντρια για την εκστρατεία πρόσβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.
Στην Νιγηρία, για παράδειγμα, το 80% των ανθρώπων με τον ιό HIV δεν έχουν πρόσβαση στη θεραπεία.
«Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω. Κι όμως σε πολλές από τις χώρες στις οποίες εργάζονται οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, βλέπουμε χαμηλά ποσοστά κάλυψης της θεραπείας. Σε ορισμένες χώρες οι άνθρωποι ξεκίνησαν πολύ αργά τη θεραπεία, ώστε να καταφέρουν να γλιτώσουν το θάνατο, ενώ και οι έγκυες γυναίκες δεν παίρνουν εγκαίρως την υποστήριξη που χρειάζονται», καταλήγει η δρ Cohn.