Θα μπορούσαν στοιχεία του χαρακτήρα μας, όπως η υπευθυνότητα και τα αρνητικά συναισθήματα να επηρεάσουν τις πιθανότητες της εμφάνιση της νόσου Αλτσχάιμερ;
Μια νέα ανασκόπηση παλαιότερων ερευνών από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Φλόριντα αποκάλυψε ότι διάφορες αλλαγές σε περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την εμφάνιση της νόσου Αλτσχάιμερ είναι συχνά ευδιάκριτες σε άτομα με χαρακτηριστικά προσωπικότητας που σχετίζονται με την πάθηση.
Πιο συγκεκριμένα, η μελέτη εστίασε σε δύο χαρακτηριστικά που έχουν προηγουμένως συσχετιστεί με τις πιθανότητες εμφάνισης της άνοιας: ο νευρωτισμός, η προδιάθεση δηλαδή σε αρνητικά συναισθήματα και ευαισθησία στο περιβαλλοντικό στρες και την ευσυνειδησία, που συνήθως μεταφράζεται ως το πόσο προσεκτικοί είμαστε, πόσο οργανωτικοί αλλά και πόσο εστιασμένοι σε ένα στόχο και υπεύθυνοι είμαστε.
Αυτή αποτελεί και μια σημαντική διαφορά αυτή της μελέτης, όπως σημειώνει και ο Antonio Terracciano, καθηγητής Γηριατρικής στο Ιατρικό Κολλέγιο: «Έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες που αναδεικνύουν ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίσουν άνοια, όμως αυτές οι άλλες μελέτες εξέταζαν την κλινική διάγνωση. Εδώ, εξετάζουμε τη νευροπαθολογία, δηλαδή τις βλάβες στον εγκέφαλο που μας υποδεικνύουν την παθολογική αλλαγή. Αυτή η μελέτη δείχνει ότι ακόμη και πριν από την κλινική άνοια, η προσωπικότητα μπορεί να προβλέψει τη συσσώρευση της παθολογίας που σχετίζεται με την άνοια».
Tα συγκεκριμένα ευρήματα συνδύασαν στοιχεία από την μελέτη Baltimore Longitudinal Study of Aging (BLSA) και προηγούμενες δημοσιευμένες εργασίες σε μετα-ανάλυση που συνοψίζουν 12 μελέτες για την προσωπικότητα και τη νευροπαθολογία της νόσου Αλτσχάιμερ. Τα στοιχεία αφορούσαν σε περισσότερους από 3.000 συμμετέχοντες και ο συνδυασμός τους προσέφερε ασφαλέστερες εκτιμήσεις σχετικά με τη συσχέτιση της προσωπικότητας και της νόσου.
Τόσο στη μελέτη, όσο και στη μετα-ανάλυση, οι ερευνητές εντόπισαν περισσότερη συσσώρευση β-αμυλοειδούς και Τ (οι πρωτεΐνες που ευθύνονται για τις αμυλοειδείς πλάκες που χαρακτηρίζουν τη νόσο Αλτσχάιμερ) σε συμμετέχοντες που σημείωσαν υψηλότερο βαθμό νευρωτισμού και χαμηλότερη ευσυνειδησία. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ακόμα ότι οι ενώσεις ήταν ισχυρότερες σε μελέτες ατόμων με φυσιολογική γνωστική ικανότητα σε σύγκριση με μελέτες που περιελάμβαναν άτομα με γνωστικές δυσλειτουργίες.
Αυτό που συμπεραίνουν οι ερευνητές σύμφωνα με τα αποτελέσματα είναι ότι η προσωπικότητά μας μπορεί να μας θωρακίσει από τη νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες νευρολογικές παθήσεις, καθυστερώντας ή αποτρέποντας την εμφάνιση κάποιας νευροεκφυλιστικής ασθένειας όσον αφορά αυτούς που έχουν ισχυρή ευσυνειδησία και χαμηλό νευρωτισμό.
«Προηγούμενες έρευνες ανέδειξαν ότι ο χαμηλός νευρωτισμός βοηθά στη διαχείριση του στρες και μειώνει τον κίνδυνο κοινότυπων διαταραχών ψυχικής υγείας. Ομοίως, η υψηλή ευσυνειδησία σχετίζεται σταθερά με υγιείς τρόπους ζωής, όπως η συστηματική σωματική δραστηριότητα. Με την πάροδο του χρόνου, πιο προσαρμοστικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μπορούν να υποστηρίξουν καλύτερα μεταβολικές και ανοσολογικές λειτουργίες και τελικά να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν τη διαδικασία του νευροεκφυλισμού»,εξηγεί ο Terracciano.