Οι άνθρωποι που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 μπορεί να χάσουν περισσότερο όγκο στον εγκέφαλο απ’ ό,τι αναμενόταν, όσο περνούν τα χρόνια, σύμφωνα με έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.
Απροσδόκητα, αυτή η συρρίκνωση δεν φαίνεται να συνδέεται με την βλαβερή επίδραση του διαβήτη επί των μικροσκοπικών αιμοφόρων αγγείων του εγκεφάλου, αλλά συνδέεται με τον τρόπο που χειρίζεται ο εγκέφαλος την περίσσεια σακχάρου, σημειώνουν οι ερευνητές.
«Είναι γνωστό από καιρό ότι ο διαβήτης δεν είναι καλός για τον εγκέφαλο. Συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο και για άνοια. Μέχρι τώρα οι γιατροί έχουν σκεφτεί πως οι εν λόγω κίνδυνοι πιθανόν να σχετίζονται με τη βλάβη των αιμοφόρων αγγείων. Αλλά η μελέτη μας δείχνει πως υπάρχει πρόσθετη ζημιά στον εγκέφαλο, που μπορεί να είναι περισσότερο σαν μια διαταραχή του εγκεφάλου, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ. Ετσι, μπορεί να υπάρχουν τελικά δύο τρόποι που ο διαβήτης επηρεάζει τον εγκέφαλο, μέσω των βλαβών στα αγγεία και μέσω του εκφυλισμού των εγκεφαλικών κυττάρων. Η συρρίκνωση του εγκεφάλου που εμφανίζεται σ’ αυτή τη μελέτη μπορεί να συνδέεται με τον τρόπο που η ζάχαρη χρησιμοποιείται από τον εγκέφαλο», αναφέρει ο δρ Nick R. Bryan, καθηγητής ακτινολογίας στο Πανεπιστήμιο Perleman της Ιατρικής Σχολής της Πενσυλβανίας στη Φιλαδέλφεια.
Ο καθηγητής πρόσθεσε πως είναι σημαντικό οι ασθενείς να κατανοήσουν την δυσμενή επίδραση της νόσου στο μυαλό τους και να συνεργάζονται με τους γιατρούς, στην προσπάθεια να θεραπεύσουν τον διαβήτη τους και να αποτρέψουν τις επιπτώσεις του στον εγκέφαλό τους και σε άλλα όργανα. Προειδοποίησε, ωστόσο, πως δεν είναι γνωστό από την μελέτη αν η θεραπεία θα αποτρέψει ή θα επιβραδύνει την συρρίκνωση του εγκεφάλου.
Στον διαβήτη τύπου 2, μια κατάσταση που ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο, το σώμα συχνά δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη, γεγονός που οδηγεί σε περίσσεια ινσουλίνης και σακχάρου στον οργανισμό.
Για την μελέτη ο Bryan και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν μαγνητική τομογραφία για να εξετάσουν τους εγκεφάλους 614 ατόμων με διαβήτη τύπου 2. Οι εθελοντές είχαν διαβήτη κατά μέσο όρο περίπου 10 χρόνια.
Βρήκαν ότι όσο περισσότερο καιρό έχει ο ασθενής τον διαβήτη, τόσο μεγαλύτερη απώλεια όγκου του εγκεφάλου του έχει υποστεί, ιδιαίτερα στη φαιά ουσία. Η φαιά ουσία περιλαμβάνει περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στον έλεγχο των μυών, την ακοή, την μνήμη, τα συναισθήματα, την ομιλία, την λήψη αποφάσεων και τον αυτοέλεγχο.
Στην πραγματικότητα, για κάθε 10 χρόνια που έχει κάποιος διαβήτη, τόσο πιο γερασμένος είναι ο εγκέφαλός του συγκριτικά με κάποιον που δεν έχει διαβήτη, σύμφωνα με τον Bryan.
Πρέπει να διευκρινιστεί πως η μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Radiology, διαπίστωσε μόνο την σύνδεση μεταξύ του διαβήτη τύπου 2 και την μεγαλύτερη και ταχύτερη απώλεια του όγκου του εγκεφάλου. Δεν είναι σε θέση να αποδείξει ότι ο διαβήτης τύπου 2 είναι η αιτία της συρρίκνωσης του εγκεφάλου.
«Με δεδομένη την αυξανόμενη επιβάρυνση της δημόσιας υγείας από το διαβήτη τύπου 2, τα ευρήματα της έρευνας αυτής είναι πολύ σημαντικά, καθώς συνδέουν τον διαβήτη με ατροφία του εγκεφάλου, υπογραμμίζοντας την σημασία της πρωτογενούς πρόληψης και της έγκαιρης διαχείρισης του διαβήτη στη μείωση της επιβάρυνσης της άνοιας, ιδιαίτερα στον ηλικιωμένο πληθυσμό», αναφέρει ο δρ Souhel Najjar, διευθυντής του τμήματος Νευροεπιστήμης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Staten Island της Νέας Υόρκης.
Αυτή η απώλεια μπορεί να οδηγήσει σε πρώιμη έναρξη της άνοιας. Μέχρι τώρα υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και μεγάλη σύγχυση σχετικά με την ψυχική βλάβη που μπορεί να συνοδεύει τον διαβήτη τύπου 2. Αυτή η μελέτη δείχνει ότι τα χρόνια υψηλά επίπεδα ινσουλίνης και σακχάρου μπορεί να είναι ιδιαίτερα «τοξικά» για τα κύτταρα του εγκεφάλου. Ο διαβήτης μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα σκέψης και μνήμης όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ. Πρέπει να ελέγχεται ο διαβήτης το συντομότερο δυνατόν, ώστε οι ασθενείς να μην αναπτύξουν προβλήματα στον εγκέφαλο, καταλήγουν οι ερευνητές.